Woensdagavond was ik bij een debat van de stichting Turks Vrouwen Komitee Utrecht. Deze stichting zet zich al sinds 1978 in voor het verbeteren van de sociaal economische positie van de Turkse vrouwen in stad Utrecht. En ze organiseert veel activiteiten die de emancipatie van de Turkse vrouwen bevorderen. Deze bijeenkomst in Museumcafé Lombok was deel van een project om de stem te laten horen van Turks-Nederlandse vrouwen die al lang in Nederland zijn maar toch een grote afstand tot de Nederlandse samenleving hebben. Want er wordt veel gezegd over integratie en participatie van deze vrouwen, maar het gaat meestal óver hen, in plaats van met hen. Wat me ontroerde gisteren was dat er ook een hele generatie jonge, goedopgeleide en welbespraakte vrouwen is opgestaan die het opneemt voor hun moeders en tantes en een brugfunctie wil vervullen. De TVKU bruist van deze jonge vrouwen. Wat me raakte is dat juist deze jonge vrouwen bijzonder veel last hebben van de manier waarop migranten en hun kinderen in Nederland bejegend worden: voor altijd allochtonen genoemd. Zij zijn Turkse Nederlandsen en hebben een sterke identiteit, maar toch worden ze over één kam geschoren, wordt hun afkomst geproblematiseerd, wordt hun bevolkingsgroep gestigmatiseerd en hebben ze steeds meer en steeds vaker last van discriminatie bij het vinden van een stageplek of baan.
En wat me frappeerde was dat ze intensief reclame hadden gemaakt om buurtbewoners uit te nodigen, niet alleen 'onder ons' te praten over integratie en participatie. Maar er kwam niemand. Ze verweten dat de autochtonen. Het was het spiegelbeeld van wat ik zo vaak hoor op politieke buurtbijeenkomsten, waar de witte Nederlanders klagen dat er geen allochtonen komen. Integratie moet van twee kanten komen - het is een moeilijke dans waarbij beide partners op elkaars stappen moeten reageren. Er wordt veel te weinig samen gedanst!
Een nadenkertje: aan het einde van de Ramadan organiseerde een van deze vrouwen een Iftar maaltijd in de school van haar kinderen. Zeer succesvol, er kwamen meer dan honderd buurtbewoners op af, van alle afkomsten en leeftijden. De vrouw vroeg zich af wanneer Nederlanders een vergelijkbaar initiatief zouden nemen. Bijvoorbeeld na de Kerstdagen!
Neem een kijkje op www.museumcafelombok.nl en op http://www.vrouwendomein.info/tvku/
